Zygmunt Miłoszewski - Jak zawsze

Autor: Zygmunt Miłoszewski

Wydawnictwo: W.A.B.

Gatunek: powieść, literatura współczesna

ISBN: 978-83-280-3607-9

W ubiegłą środę premierę miała silnie promowana w mediach czy chociażby na billboardach na przystankach komunikacji miejskiej, najnowsza powieść Zygmunta Miłoszewskiego. Wielu z Was od razu myśli zapewne w tym momencie o jego serii kryminalnej z Szackim w roli głównej. Ja nie miałam okazji jeszcze czytać tych książek, dzięki czemu nie zaszufladkowałam autora i z otwartym umysłem zanurzyłam się w lekturze.

Grażyna i Ludwik to para mniej więcej osiemdziesięciolatków, którzy w styczniu 2013 roku obchodzą pięćdziesiątą rocznicę poznania się. Zawsze świętują w ten sam sposób: kolacja, francuskie wino, a później seks zagryziony grillowanym kurczakiem. Choć zdrowie i siły już nie te, zawsze robią wszystko, by ten jeden wieczór był wyjątkowy w swojej corocznej rutynie. Jednak to, co wydarza się styczniowego wieczora 2013 roku umyka zdrowemu rozsądkowi, a także zakrzywia czasoprzestrzeń. Grażyna z Ludwikiem budzą się bowiem w swoich o 50 lat młodszych ciałach w częściowo znanej, ale jednak bardzo obcej rzeczywistości.

Obudzić się w tak młodym ciele, dalej z umysłem i mądrością nabytą przez lat osiemdziesiąt robi wrażenie, muszę to przyznać. Nasi bohaterowie zostają postawieni w sytuacji, w której oni sami, wiedząc, co ich spotka, mogą zaważyć na swoich wcześniejszych decyzjach i zmienić losy swojej własnej, wspólnej przyszłości. Znudzenie, ale i umiarkowane rozczarowanie sobą wzajemnie popycha ich do trudnych wyborów, które mogą sprawić, że nic już nie będzie "jak zawsze".

"Jak zawsze" jest powieścią obyczajową, z wieloma elementami komedii, ale też ze szczegółowo stworzonym obrazem Polski lat sześćdziesiątych, stworzonym od podstaw przez autora. Choć głównym wątkiem niezaprzeczalnie jest relacja łącząca Grażynę i Ludwika, to tło historyczno-społeczne w niektórych momentach przestaje być tłem właśnie, a urasta rangą to miana głównego wątku. Polska lat '60 rządzona przez inżyniera Kwiatkowskiego jest tak różna od czasów PRL, który pamiętają Grażyna z Ludwikiem, że ciężko im się w niej odnaleźć, a początkowe zauroczenie takim obrazem szybko mija. Obydwoje z biegiem czasu poznają się na ludziach rządzących, a ciemne lata komuny znowu mogą zajrzeć im w oczy.

Najnowszą książkę Miłoszewskiego przeczytałam z ogromną przyjemnością. Znalazłam tu wszystko, co lubię we współczesnej literaturze obyczajowej, co jednak rzadko kiedy odnajduję w literaturze polskiej. Świat i historia stworzona przez autora porwała mnie całkowicie, styl mnie oczarował, a cała książka pozostawiła we mnie spory ślad emocjonalny.

K.

Za książkę dziękuję bardzo wydawnictwu W.A.B.