Noah Strycker – Rzecz o ptakach

Autor: Noah Strycker

Wydawnictwo: Muza

Gatunek: literatura faktu

ISBN: 978-83-287-0607-1

Stwierdziłam ostatnio, że z wiekiem coraz bardziej otwieram się na różne dziedziny nauki. W szkole biologia, chemia czy fizyka nigdy do mnie nie przemawiały, więc wkuwałam po prostu wszystko, byleby dobrze napisać sprawdzian. Czasy szkolne już dawno za mną, a mnie zaczyna fascynować świat fauny i flory, zagadnienia z dziedziny astronomii czy prawa fizyki w życiu codziennym. Ten przypływ zainteresowań zawdzięczam po części mojemu narzeczonemu, który od zawsze takimi rzeczami się interesował, a teraz mnie wciąga w oglądanie programów przyrodniczych czy dyskusje o ciałach niebieskich. Z radością przyjęłam więc od wydawnictwa Muza „Rzecz o ptakach”, którą napisał przyrodnik Noah Strycker.

Już na samym początku książki znajduje się kilka stron z fragmentami jej recenzji umieszczonych w największych i najważniejszych gazetach oraz czasopismach amerykańskich. Wszystkie bez wyjątku są pozytywne, aż entuzjastyczne. Nastroiłam się więc odpowiednio do lektury i w miarę czytania popadałam w coraz większy zachwyt. Noah Strycker stworzył książkę przyrodniczą, naukową, ale napisaną w taki sposób, że ciężko się od niej oderwać niczym od dobrej powieści. Informacje biologiczne i ornitologiczne przeplata z historiami z własnego życia, które tak naprawdę od dzieciństwa kręciło się wokół ptaków. Podaje mnóstwo danych, wysnuwa i przytacza także pewne hipotezy, które podpierane są różnymi doświadczeniami, jakie przeprowadzali naukowcy (i nie tylko) w czasie wielu lat.

Znajdziemy tu także naukowe wytłumaczenia zjawisk, które popularne były w ostatnich latach. Nawet ja kojarzyłam filmik z Youtuba, na którym papuga tańczy do jednego z przebojów Backstreet Boys. A dlaczego tańczy i czy tylko do tej piosenki dowiadujemy się z książki Stryckera. Również na Youtubie kilka lat pojawiło się nagranie niczym wyjęte z „Ptaków” Hitchcocka, gdzie nagle pojawia się chmara ptaków, dodatkowo tworząc jakieś akrobacje w powietrzu. Jakie to ptaki i dlaczego formowały się w takie zmasowane chmury – autor opowie nam również na ten temat. Książka jest skarbnicą wiedzy ornitologicznej, biologicznej, ale również czasami chemicznej, medycznej czy fizycznej.

Największe jednak wrażenie zrobiło na mnie to, jak bardzo ptaki podobne są do ludzi. Nie są im obce uczucia szczęścia, żalu czy miłości. Ich zdolności do zapamiętywania czasami mogą nawet przewyższać nasze, ludzkie, umiejętności, a wytrzymałość fizyczna niektórych gatunków może naprawdę zaskoczyć. Denerwuję się czasami, gdy gołębie plątają mi się między nogami, ale teraz wiedząc, jak mądrymi są ptakami, będę na nie patrzeć nieco inaczej.

Książkę z wielką przyjemnością polecam! Myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie, a to, czego dowiecie się z książki, pozostanie na długo w Waszej pamięci.

K.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję bardzo wydawnictwu Muza